استاندار انقلابی در کوتاه ترین زمان ممکن مشکل به ظاهر لاینحل شرکت نیشکر هفت تپه را حل وفصل کرد

شبکه خبری مردم: این روزها از نیشکر هفت تپه خبرهای شیرینی به گوش می رسد؛ کارگران این شرکت دیگر دغدغه های گذشته را ندارند و بدور از هرگونه نگرانی و مشکلی به تلاش و کوشش در جبهه ی تولید مشغولند. وقتی این خبرها را می شنویم ناخودآگاه یاد چندسال گذشته افتاده که دولت تدبیر و امید چگونه از شیرینی نیشکر هفت تپه یک سم مهلک ساخته بود که با هیچ نوشدارویی قابل درمان نبود. کارگران هفت تپه هر روز در گرفتاری و مشکلات ناشی از سوء مدیریت دست و پا می زدند و دلسوزان انقلاب و کشور هم روز نگرانتر از روز قبل بودند.
وضعیت لاینحلی که براین شرکت حکمفرما شده بود همه چیز را بغرنج و نگران کننده نشان می داد به گونه ای که هیچ کس فکرش را نمی کرد روزی بتوان از دست این اژدهای هفت سر که محصول رانتخواری برخی مدیران فاسد و ناکارآمد بود خلاص شد.
به محض روی کارآمدن دولت سیزدهم و انتصاب استاندار جدید در استان خوزستان، مساله ی هفت تپه روی میز خدمت قرار گرفت و با پیگیریهای مجددانه ی شخص استاندار و معاون اول محترم رئیس جمهور این معضل بی تدبیری در کوتاه ترین زمان ممکن حل شده و نیشکر هفت تپه دوباره به ساحل شرینی رسید .
طبق آخرین اخبار، کارگران این شرکت حقوق مهرماه خود را هم دریافت نموده اند و این می تواند بهترین خبر برای خانواده های آنها باشد که در هشت سال گذشته واقعا به سختی روزگار گذرانده، اما بدور از نا امیدی منتظر این روزها ماندند.
نکته ی حائز اهمیت این است که چرا رسانه ها خصوصا رسانه های انقلابی و اصولگرا به بررسی ابعاد این پروژه ی بزرگ که منجر به حل مشکل و بحران هفت تپه شد نمی پردازند؟
آیا موضوعی که هشت سال وقت مدیران استان و رسانه های مختلف را به خود مشغول کرده بود حل آن شایسته ی توجه و بررسی رسانه ای نبود؟
یا اینکه چون استاندار و مسئولان دولت اهل شوآف رسانه ای نبودند شما هم از وظایف رسانه ای خود غافل ماندید ؟
دوستان عزیز، آقای خلیلیان در همین مدت کوتاه این مشکل بزرگ که حل آن می تواند برای اعلام موفقیت یک کارنامه ی چهارساله کفایت بکند را بدور از جنجال و شوآف رسانه ای و در کمترین زمان ممکن حل کرد؛ اما ما بجای برجسته کردن این موفقیت مدام آقای استاندار را بخاطر تعلل در انتصابات زیر سئوال می بریم به گونه ای که انگار فراموش کرده ایم مشکلات در خوزستان مثل چاه ویلی است که انتها ندارند و مدیری که مسئولیت می پذیرد با این واقعیت روبروست و اگر همه دست به دست هم ندهیم و او را یاری نرسانیم قطعا نمی تواند کاری از پیش ببرد؛ بنابراین بهتراست بجای خرده گرفتن در تاخیر پیش آمده برای انتصابِ مدیران جدید، قدری صبور بوده و اجازه دهیم مدیران دولت به دور از حواشی و جنجالهای رسانه ای مشکلات مردم را پایش و در حل آن بکوشند.